အသည္းေရာင္ ဘီပုိးဆုိတာ ဘာပါလဲ။
အသည္းေရာင္ေစတတ္တဲ့ Virus ပုိးမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။ Virus အမ်ဳိးအစား ေျခာက္မ်ဳိးရွိရာ နာမည္ ကြဲျပားေအာင္ A,B,C,D,E,G လိ႔ု ေပးထားပါတယ္။ အဲဒီ ပုိးေျခာက္မ်ဳိးထဲက တစ္မ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။
တျခား အသည္းေရာင္ Virus ပုိးေတြနဲ႔ ဘာကြာပါသလဲ။
အသည္းေရာင္ ဘီပုိးဟာ DNA Virus ျဖစ္ပါတယ္။ တျခား အသည္းေရာင္ ပုိးေတြက RNA ဗုိင္းရပ္စ္ ျဖစ္ပါတယ္။
ေရာဂါ လကၡဏာ ဘာကြာပါလဲ။
အသည္းေရာင္နည္း ႏွစ္မ်ဳိး ရွိပါတယ္။ Acute Hepatitis ေခၚတဲ့ ႐ုတ္တရက္ အသည္းေရာင္ အသားဝါဆိုရင္ ပ်ဳိ႕ခ်င္၊ အန္ခ်င္၊ မစားခ်င္၊ မေသာက္ခ်င္၊ ဆီးဝါ၊ မ်က္လုံးဝါ၊ ညာဘက္ ရင္ဘတ္ေအာင့္တာေတြ ျဖစ္ၿပီး အေျခအေနဆုိးလွ်င္ ကေယာင္ကတမ္းျဖစ္၊ ေန႔နဲ႔ညမွားၿပီး ေန႔ဘက္မွာ အိပ္၊ ညဘက္မွာ မအိပ္၊ သတိလစ္၊ တက္၊ ေသြးယုိစတဲ့ လကၡဏာေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ခြဲျခားတဲ့ ေသြးစစ္နည္း Viral Markers ေတြကသာ A ရယ္၊ B ရယ္၊ C ရယ္၊ D ရယ္၊ Eရယ္၊ G ရယ္ စသျဖင့္ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္နည္းမွာ နာတာရွည္ အသည္းေရာင္ ျဖစ္ပါတယ္။ အသည္းေရာင္ A ပုိးနဲ႔ အသည္းေရာင္ E ပုိးဟာ နာတာရွည္ မျဖစ္ပါ။ ေရာဂါလကၡဏာ မျပဘဲ Viral Markers ေခၚ ေသြးစစ္မွသာ ေတြ႕သူ၊ အသည္းစစ္ခ်က္ LFT (Liver Function Tests) ေတြ ေသြးထဲမွာ ျမင့္တက္ေနသူ၊ ကုိယ္ေပၚမွာ အနီစက္ကေလးေတြ ေပၚသူ၊ မ်က္လုံးနည္းနည္းဝါသူ၊ ေရဖ်ဥ္းရွိ၊ ေျခေထာက္ေရာင္သူ၊ ႏုိ႔သီးစူသူ၊ ခ်ဳိင္းေမြး၊ ဆီးခုံေမြးပါးသူ၊ သားျမတ္သိမ္သူ စသျဖင့္ နာတာရွည္ ေရာဂါလကၡဏာေတြ တူၾကပါတယ္။ ေသြးစစ္ခ်က္သာ ကြာပါတယ္။
အသည္းေရာင္ ဘီပုိး Carrier ဆုိတာ ဘာပါလဲ။
ေရာဂါလကၡဏာ မျပဘဲ ခႏၶာကုိယ္ထဲမွာ ပုိးရွိသူကုိ Carrier လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ေရာဂါလကၡဏာမျပဘဲ ေသြးစစ္မွသာ ဘီပုိးရွိေၾကာင္း သိရသူေတြကုိ ဘီပုိး Carrier လို႔ ေခၚခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အသည္းေရာင္ ဘီပုိးရွိသူေတြဟာ ေနာင္အခါ ႏွစ္အၾကာမွာ အသည္းေျခာက္၊ အသည္းကင္ဆာ ျဖစ္တတ္တဲ့အတြက္ အသည္းေရာင္ဘီပုိး Carrier လုိ႔ မေခၚၾကေတာ့ပါ။ အသည္းေရာင္ဘီပုိး ရွိသူလုိ႔ပဲ ေခၚပါေတာ့တယ္။
အသည္းေရာင္ ဘီပုိးျဖစ္တဲ့ သူမ်ားသလား။
အလြန္မ်ားပါတယ္။ ကမ႓ာေပၚမွာ သန္း ၄၀၀ ေလာက္ ရွိမယ္လုိ႔ ထင္တယ္။ သန္း ၄၀၀ ထဲက ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္းဟာ အာရွ အာဖရိက ပစိဖိတ္ေဒသမွာ ရွိပါတယ္။ ဒီေဒသေတြမွာ လူတစ္ရာမွာ ရွစ္ေယာက္ကေန ၁၀ ေယာက္ခန္႔ အသည္းေရာင္ ဘီပုိး ရွိပါတယ္။
အသည္းေရာင္ ဘီပုိးဟာ အေရးႀကီးတဲ့ ေရာဂါ ျဖစ္သလား။
အေရးအႀကီးဆုံး ႏွစ္ခ်က္ ေျပာပါမယ္။ ပထမအခ်က္က လူတစ္ေယာက္မွာ အသည္းေရာင္ဘီပုိး ရွိလုိ႔ရွိမွန္း မသိတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။ ဒုတိယ အခ်က္ကေတာ့ ေရရွည္မွာ အသည္းေျခာက္၊ အသည္းကင္ဆာ ျဖစ္ေစလုိ႔ပါပဲ။
တစ္ကမ႓ာလုံးနဲ႔ သက္ဆုိင္တဲ့ ျပႆနာလား။
တစ္ကမ႓ာလုံးမွာ အသည္းေရာင္ဘီပုိးရွိသူ မ်ားပါတယ္။ တစ္ႏွစ္မွာ တစ္သန္းေလာက္ အသည္းေရာင္ဘီပုိးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အသည္းေရာဂါနဲ႔ ေသဆုံးၾကရပါတယ္။
ကူးစက္ တတ္သလား။
အလြန္ကူးစက္တတ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ပုိးရွိတဲ့ေသြး၊ ခႏၶာကုိယ္မွထြက္တဲ့ အရည္ေတြက ပြန္းပဲ့ ဒဏ္ရာကေန ဝင္သြားတယ္။ ေသြးသြင္းရာ၊ မူးယစ္ေဆး သုံးစဥ္၊ မသန္႔ရွင္းတဲ့ ေဆးထုိးအပ္ေတြ သုံးစဥ္၊ ပုိးမသန္႔စင္တဲ့ ခြဲစိတ္မႈ၊ သြားႏုတ္မႈစတဲ့ လမ္းေတြဟာ အသည္းေရာင္ ဘီပုိးဝင္တဲ့ လမ္းေတြပဲ။ ကေလးေမြးစဥ္မွာ ပုိးရွိတဲ့ အေမကေန ေမြးကင္းစကေလးကုိ ကူးတယ္။
HIV နဲ႔ အသည္းေရာင္ ဘီပုိး ဘယ္ဟာက ပုိကူး တတ္သလဲ။
အသည္းေရာင္ဘီပုိးက HIV ကူးတဲ့နည္းေတြနဲ႔ တူတယ္။ အဆတစ္ရာေလာက္ HIV ထက္ ပုိကူးတတ္တယ္။
အသည္းေရာင္ ဘီပုိး ဝင္ၿပီးရင္ အလုိလုိေကာ ေပ်ာက္ႏုိင္သလား။
ကံေကာင္းတာက အသည္းေရာင္ဘီပုိးက ဝင္ၿပီးရင္ အလုိလုိ ေပ်ာက္ႏုိင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကံမေကာင္းတာက လူႀကီးဘဝမွာ ဝင္ရင္ ၉၅ ရာခုိင္ႏႈန္း အလုိလုိ ေပ်ာက္ေပမယ့္ ကေလးဘဝမွာ ဝင္ရင္ ၃၀ ရာခုိင္ႏႈန္းသာ ေပ်ာက္တယ္။ ေမြးကင္းစမွာ ဝင္ရင္ ၅ ရာခုိင္ႏႈန္းသာ ေပ်ာက္တယ္။ ပိုးက ေရာဂါလကၡဏာ မျပဘဲ ႏွစ္၂၀၊ ၃၀ ရွိေနႏုိင္တယ္။
မဝင္ေအာင္ ကာကြယ္ ႏုိင္ပါသလား။
ေသြးကုိ စစ္ေဆးၿပီးမွ သြင္းရမယ္။ မသန္႔ရွင္းတဲ့ ေဆးထုိးအပ္ မသုံးရဘူး။ ေသြးထြက္တတ္တဲ့ သြားပြတ္တံ၊ မုတ္ဆိတ္ရိတ္ဓား သီးသန္႔သုံးရမယ္။ ေသြးစြန္း ပစၥည္းေတြကုိ စနစ္တက် ဖယ္ရွားစြန္႔ပစ္ရမယ္။ အဓိက ကာကြယ္နည္းကေတာ့ ကာကြယ္ေဆးထုိးတာပါပဲ။
ကာကြယ္ေဆးက ထိေရာက္သလား။
အလြန္ထိေရာက္တယ္။ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ကာကြယ္ေဆး သုံးႀကိမ္ ဒါမွမဟုတ္ ေလးႀကိမ္ ထုိးရင္ လူတစ္ရာမွာ ၉၅ ေယာက္ ေအာင္တယ္။ အသက္ငယ္ရင္ ေအာင္ႏႈန္းမ်ားတယ္။ အသက္ႀကီးရင္ ေအာင္ႏႈန္း နည္းတယ္။
ေမြးကင္းစကေလးေတြ ကာကြယ္ေဆး ထုိးလုိ႔ရသလား။
အသက္အရြယ္မေရြး၊ က်ားမ မေရြး၊ ကာကြယ္ေဆးထုိးႏုိင္တယ္။ ေမြးကင္းစေတြ ကာကြယ္ေဆးထုိးရမယ္။ ထုိးသင့္တယ္။ ထုိးႏုိင္တယ္လုိ႔ မေျဖဘဲ ထုိးရမယ္၊ ထုိးသင့္တယ္လုိ႔ ေျဖပါတယ္။